دستورزبان مفهومی از جهان را که در فرهنگ شکل گرفته بیان می‌کند.
دانش زبانی آموختنی (اکتسابی) و بافت‌وابسته است.
توانایی استفاده از زبان به توانایی‌های شناختی کلی مربوط است و تنها مربوط به حوزه‌ی زبانی نیست.
به عنوان بخشی از زبان‌شناسی شناختی، رویکرد معنی‌شناسی شناختی بخش‌بندی سنتی زبان‌شناسی به: واج‌شناسی، ساخت‌واژه، نحو، کاربردشناسی و غیره را رد می‌کند. در عوض معنی‌شناسی را به: ساختار معنایی و بازنمودِ دانش تقسیم می‌کند. بنا بر این معنی‌شناسی شناختی، بخش عمده‌ای از حوزه‌ای که به‌طور سنتی مربوط به کاربردشناسی بود و همین طور معنی‌شناسی را مطالعه می‌کند. روش‌های خاص معنی‌شناسی شناختی معمولاً در مطالعه‌ی واژگان به کار می‌روند، مانند روشهایی که توسط لئونارد تالمی، جورج لیکاف، دیرک گیرائرتس و بروس واین هاوکینز پیشنهاد شدند. برخی چارچوب‌های معنی‌شناسی شناختی، مانند چارچوبی که توسط تالمی ایجاد شد، به ساختارهای نحوی نیز توجه داشتند.
منبع:wikipedia
امتیاز بدهید :
موضوع : | بازدید : 202
برچسب ها :